Filipijntjes deel 2: foto's voor in reisgidsen

Beter laat dan nooit. Op de Filipijnen wat problemen gehad met de foto's en een of ander virus op onze SD kaart-reader ofzo. Hierdoor wat rommelig. Inmiddels zitten we alweer twee weken in Australie :-) en hebben we nu erg weinig tijd (in een Bibliotheek voor een dik bedrag per uur) om alles er netjes op te knallen :-(.

Dag 157:
Opgestaan en ons inclusief ontbijt gepakt: aardappelen, soort spinazie, een boon, een banaan, een omelet met aubergine en rijst. Het vult in ieder geval wel :). En Hedi vind het lekker :) Aan de praat geraakt met twee Nederlandse dames en een Amerikaan en besloten met hun die dag met de scooter Bohol te verkennen.

Eerste stop: McDonald's:-)
Tweede stop: ziplinen! Voor maar 7 euro ga je heen en weer tussen twee bergen. Spannend en een erg mooi uitzicht!

    
Filmpje:
https://youtu.be/tTUEeXETYwo

Hierna naar een bamboebrug, wat leuk was voor de foto's maar verder niet bijzonder (wel erg onstabiel).

Daarna op naar het hoogtepunt, tot het ineens kei hard begon te regenen. Gelukkig kunnen schuilen bij een paar locals.

Deze vonden het ook leuk hun houtatelier en cocosolie fabriek te tonen. Na een uurtje door kunnen rijden naar de attractie van bohol: de Chocolate Hills. We weten niet hoe ze gevormd zijn, maar het is zeer mooi om te zien. Soort teletubbieland :)
  

Tijd om de 70 km(!) terug te rijden. Zeeer mooie landschappen onderweg.

Uiteraard kreeg een van de meisjes een lekke band dus..

en waren we uiteindelijk pas rond half 9 terug (10 uur over gedaan dus). Ook nog een beetje verloren gereden aangezien onze gids de Amerikaan ineens kwijt was. we hadden honger en een zere reet :)

Nog met een aantal mensen een drankje gedaan bij het hostel en voldaan naar bed.

Dag 158:
Op naar Dumulan beach, het mooiste strand van Bohol volgens de lonely planet. De dames gingen ook mee en mooi was het zeker!!! Toch een van de mooiste tot zover voor ons, Paradijsje hoor:
      

Einde van de dag zijn we aan Panglao beach op zoek gegaan naar een duikschool. Gevonden: Go Scuba Bohol. Voor 20 euro gaan we 2 duiken maken bij het eilandje Baligasac.

Besloten die dag ook een nieuw hostel te boeken voor de laatste 2 dagen, want ons huidige hostel is te duur voor wat het is. De dames besloten dit ook te doen en zitten aan het strand. Wij kozen voor Villa Juana. Wij moeten helaas wel nog een nachtje wachten.

Savonds nog een drankje aan het strand met de meisjes en redelijk op tijd naar bed.

Wegens bezuinigingen voelden we ons terug 20 jaar oud. Onze cola stiekem onder tafel aanlengen met rum :).

Dag 159:
Tijd voor de duiken!!! Begint al goed: lekke band. Uiteindelijk iedereen later vertrokken dankzij ons maarja, niks aan te doen.

Hedi is op een scooter met wat vriendelijke Filipijnen gesprongen om de duikschool in te lichten, gelukkig onze borg dus niet verloren. Klein minpuntje volgende keer iedereen (lees: Eddie) inlichten als je ineens met vreemden ergens naartoe gaat (oeps niet zo goed gedaan).

Eerste duik op de spot Divers Heaven. Super! Mooi koraal, 7 schildpadden, veel variatie.
    
Tweede duik bij Marine Sanctuary. Een Wall dive. Ook deze erg mooi met erg mooie rotsen en over hangs (schuinaflopende koraalformaties waar je onderdoor zwemt). Nog een school jackfish gezien, schildpadden en erg mooi koraal.
    
Top dag. En zeker toen Hedi besloot (had ze al langer in gedachten) Eddie een vervroegd verjaardagscadeau te geven: een duikhorloge. Super!! Goed voor je veiligheid en erg handig onder water.

Hierna op en neer met de scooter om de spullen te verhuizen naar Villa Juana. Zaten we eerst voor 15 euro in een hok. Nu hebben we een appartement voor onszelf voor 5 euro meer. Prima deal!!

Savonds afgesproken iets te gaan drinken met wat mensen die we bij het duiken hebben ontmoet.
Toch eerst ff een burgertje voor 30 cent bij Angels! (niet te vreten, wel goedkoop :-))

Verder erg gezellig, goede livemuziek, tafelvoetbal en goedkope rum cola (een fles rum kost hier nog geen 2 euro, locals drinken dat meer dan water, opnieuw stiekem in onze gekochte cola over zitten kappen onder tafel).

Panglao beach:
 
Knuffelen met de waakhond:

Dag 160:
Hedi is vroeg opgestaan om mee te gaan Yoga'en met het koppel en kwam 2,5 uur later zwaar bezweet terug. Eddie heeft eigenlijk de hele dag in de airco liggen zappen :). Hedi is nog naar het strand gegaan. Rustig aan verder.

Savonds met z'n tweeën de stad in om te pinnen, vervoer te regelen naar de haven voor morgen en te eten. Eindelijk de Belgische bar (naam) gevonden waar we al een aantal mensen over hoorden!
   
Hedi een La Choufke op en vol au vent, Eddie een Duveltje, een St. Bernardus abt 12, Patatje oorlog en een hamburger. Lang niet zo genoten van eten (ook al komt het nog helemaal niet aan de Belgische normen) en na zolang merk je pas hoe goed de Belgen zijn met hun bier in vergelijking met dat waterige bier hier.

Dag 161:
Om 7 uur opgestaan, spulletjes gepakt en op naar de haven. Helaas kwam de afgesproken tricycle pas veel later opdagen nadat we al een andere hadden geregeld. Die mannen nog ruzie maken maarja, moet je maar eens op tijd komen. Leuk en aardig die Filipijnse tijd (niks is hier op tijd), maar we moeten wel een vlucht halen :).

Uiteindelijk precies op tijd en direct door met de boot, twee uurtjes naar Cebu City.
 
Om 13:38 gaan we naar Palawan! Vorig jaar uitgeroepen tot mooiste eiland ter wereld. Zijn benieuwd.

De Visayas (eilandengroep hier) waren in ieder geval geslaagd!

De vlucht zelf ging prima en vertrok op tijd. Daarna niet gekozen voor een minivan naar El Nido maar met de plaatselijke Roro bus. Helemaal volgepakt, maar wel gezellig. Met Amerikaanse films :)
  

Om 22:30 aangekomen in El Nido en ingecheckt in het goedkoopste dat we konden vinden: naam, voor 600 peso.
Wat was dat een hok, het stonk er ook naar pis en natte hond. Maarja, voor 1 nachtje dan maar!

Dag 162:
Sochtends vroeg wakker door het lawaai van de straat en van de buren. 
Gelukkig is het uitzicht vanaf het balkon wel mooi!
  
Direct maar op onderzoek uit en uiteindelijk, na een tip op Facebook, het Marikit pension gevonden. 200 peso duurder (4 euro), maar zoveel beter!
 
Scooter gehuurd en de omgeving verkent. Wat is El Nido niet wat we ervan verwacht hadden. Een door toerisme verneukt dorp. Iemand zei nog dat hier 8 jaar geleden 8 hotels waren, nu 200+. Werkelijk elke vierkante meter is volgebouwd, letterlijk tot aan het water.

     
Jammie!

Besloten naar Nacpan beach te gaan. Heeeel erg mooi, maar we waren eigenlijk te moe en zijn na een uurtje teruggereden en hebben wat gerust. Als je er zwom leek het trouwens net of je gestoken werd. Er was alleen geen kwal te zien. Later hoorden we dat hier plankton kwallen zitten, die je dus idd niet ziet.

Onderweg:
       

Het uiteindelijke strand:
  

Thuisgekomen bleek de stroom in heel El Nido uitgevallen. Handig :).
We zijn even wat gaan eten, het stadje ingegaan en opzoek gegaan naar een duikschool. De derde gepakt: 3 duiken voor 3700 peso (zo'n 70 euro).

Hierna een drankje op het drukke strand. Savonds is het hier toch best gezellig. Redelijk vroeg naar bed gegaan.

Dag 163:
Klokslag 7 uur ging de wekker én begon het keihard te regenen. Dus met drybag en regenjas op naar de duikschool. Eenmaal aangekomen bleek dat we met twee nieuw Zeelanders en de bemanning waren. Ieder zijn eigen duikmaster.

De eerste duik was bij Miniloc. Erg mooi, tot Hedi ineens erg last kreeg van haar linkeroor. Helaas ging de duikmaster pas na een kwartier aangeven van constante oorpijn naar boven. Nu hopen dat dit snel beter wordt.

De tweede duik was bij North Rock, mooie koralen en rotsformaties. Na 2 minuten bleek Hedi Helaas toch echt teveel pijn te hebben en is ze naar boven gegaan. Eddie is meegegaan met de duikmaster en heeft nog een school jackfish en een school barracuda gezien.

Na de tweede duik hadden we lunch bij de small lagoon. Voor El Nido liggen namelijk een heleboel onbewoonde eilanden die je aan kunt doen met verschillende tours (a, b, c en d). De small lagoon hoort bij tour a. Het was er druk! Verder wel mooi, maar niet bijzonder. We willen eigenlijk en combi tour doen van a en c met overnachting op een strand, maar twijfelen nu erg.

Eddie besloot, op aandringen van Hedi, toch de derde duik te doen bij Helikopter island. Onder dit eiland kon je duiken door een grot van 40 meter lang. Erg vet om te doen en veel kreeften en krabben gezien. Het was er pikkedonker, afgezien van wat lichtinval door gaten bovenin, wat erg mooi was.

Toch een wrange nasmaak na het oorincident :(. Ze rekenden Hedi ook nog 2000 peso aan voor die ene duik, erg onvriendelijk! (Had rond de 1000 moeten zijn)

Hierna gechillt, de duiklog gedaan en met de Nieuw Zeelanders afgesproken om savonds een drankje te doen. Uiteindelijk in de reggae bar van dit dorp gezeten. Ook de dames die we op Bohol hebben leren kennen zijn in El Nido aangekomen en kwamen ook mee.

Dag 164:
De volgende dag eigenlijk lekker niks gedaan. Het weer is er ook niet helemaal naar, je merkt wel dat het regenseizoen echt is begonnen.

Uiteindelijk savonds uit onze schulp gekropen, met de dames uit eten en onze eerste fles goede rode wijn soldaat gemaakt. Dat was genieten :-) Art café wat duurder maar wel allemaal heel lekker.

Daarna nog gaan stappen en vooral veel gedanst. Opnieuw in ons reggaecafe best wel sfeer hier.
 
En een nachtelijke plons natuurlijk, hoort erbij

Dag 165:
Regen. We willen eigenlijk tour a doen langs alle hotspots, maar het weer is er echt niet naar. Aangezien ze ons afraden met dit weer een overnachting te doen. Blijkbaar levert de regen veel zandvlooien op. Dus niet veel meer gedaan dan hamburgers eten en films kijken, ook weleens lekker.

Savonds nog even uit eten en tour a eindelijk kunnen boeken voor de volgende dag. Besloten om de dag daarna met de boot naar Coron te vertrekken.

Dag 166:
Tijd voor de activiteit die iedereen in El Nido komt doen: tour a. Je gaat hier met de boot langs 5 plekken op het Bacuit archipel. Nina en Annabelle zijn ook mee.
  
We begonnen bij een supermooi strand.
    
Wat we niet begrijpen is dat iedereen op dezelfde tijd vertrekt en allemaal hetzelfde rondje maken. Elke plek is eigenlijk te druk, en dat terwijl het laagseizoen is..

Onderweg:
  

De tweede stop was bij de Big lagoon. 
File!

Stiekem toch wel mooi.. :-)
     
De derde stop was de secret lagoon, die verre van secret is natuurlijk. Je moest een kleine stukje door een grot om in de lagune te komen. Mooi, maar buiten de lagune is het mooier!
  
Tijd voor een snorkelstop in toch wel het helderste water ooit.
 
Tijdens deze stop kregen we ook lunch, bestaande uit mosselen, krab, auberginesalade met tonijn erin, vis, kip en varkensvlees. Niet slecht!

Op naar de small lagoon, die we in feite al gezien hebben tijdens het duiken. Was vooral erg gezellig daar, en aangezien je er een stuk voor dient te zwemmen zijn er geen foto's van helaas.

Hierna was het tijd om terug te gaan. Het is daar heel mooi, dat zeker, maar stiekem was het te druk en hadden we iets meer verwacht na alle verhalen (de foto's maken het mooier dan het is hoor :-) ).

Met de dames direct doorgegaan naar Sunset beach voor een drankje en weinig Sunset (bewolking).
     

Savonds nog een leuke laatste avond gehad met pizza en wijn op ons terrasje en gaan slapen.

De dames hadden na een nachtje hostel toch ook beslist dat ons hotelletje beter (en trouwens goedkoper) is. Dus waren onze nieuwe buren.

Dag 167:
Tijd om El Nido te verlaten. Het was leuk, alleen het weer zat wat tegen en het stadje zelf is gewoon verpest door massatoerisme.

Op naar Coron dan :). Half 9 vertrokken voor een 7 uur durende vaart. Gelukkig waren er maar weinig mensen, dus hadden prima plekken! 
  
Coron zelf ligt binnen een groep eilanden welke de Calamian groep heet, het eiland van Coron town heet Busuanga Island. Ook hier kunnen weer island hopping tours gedaan worden en er liggen meer dan 24 Japanse ww2 wrakken in de omgeving, waar gedoken kan worden.
  

Uiteindelijk om half 5 aangekomen en een hostel gezocht. Aangekomen bij Krystal Lodge, een beetje weg van de drukke straat.


Eerste indruk Coron City: lelijk, druk, lawaaierig. Nog een probleem: de waterleiding is ergens verstropt en als je geen eigen waterreservoir hebt zit je zonder water. Ons hostel heeft dat dus, fijn, geen douche.

Savonds een rondje gelopen en even gegeten. Gevoel: wat doen we hier?
    

Dag 168:
Regen. Veel regen. Direct op zoek gegaan naar een ander hostel of hotel. Gevonden: Paradise bed & breakfast. 1100 peso gedeelde badkamer, er waren wel geen andere gasten. Weer veel te duur voor wat het is, maar dat zijn we gewend in de Filipijnen. Hierna eigenlijk alleen maar op de kamer gelegen, moe, teleurgesteld en het regent toch de hele dag.

Savonds wel een tour geboekt voor de volgende dag, hopend op zon.

Nog even gaan eten in onze vaste stek

(Winnies, lekker voor Filipijnse begrippen en niet te duur, ook volgens Filipijnen begrippen) en vroeg naar bed.

Dag 169:
Opgehaald om tour A te gaan doen.

Na een uur op de boot te hebben gewacht vertrekken we naar Cyc beach, een klein eilandje waar we kunnen snorkelen.
 
   
Daarna naar de Coral Garden en Sunset Beach, waar we mooi konden snorkelen en we lunch hadden. Minpunt: veeeel muggen. Hedi moest eigenlijk onder water blijven anders werd ze alleen maar gestoken. (15min boven water leverde dan ook meteen 10muggenbeten op)
Het koraal was mooi maar, geen vissen.. heel apart. Wij vermoeden overbevissing.
    
Ook omdat we tijdens de lunch o.a. parrotfish kregen. Bij gebrek aan beter?

Strand:
 

Hierna vertrokken naar de Green lagoon. Een kleine lagune, omringt door scherpe rotsen.
 

Regen op komst???


De laatste stop was Kayangan lake. Helaas een kort regentje (de eerste, we hadden geluk). We moesten 150 treden omhoog naar een heel mooi viewpoint:
 

Daarna de 150 naar beneden naar het Lake. In feite gewoon een lagune, maar wel mooi.
Ook hier helaas weer: veeeel muggen. Zoveel mogelijk huid bedekt met onze regenjas...

Uiteindelijk een leuke dag gehad en veel natuurschoon gezien.

Savonds nog even gaan eten en voor de verandering ergens anders. Dit bleek een dure veredelde frituur te zijn. Wel goeie frietjes.

Dag 170:
Uitgeslapen, ingepakt, uitgecheckt om alvast de tickets voor de boot naar Manilla te verzekeren.
Hierna even eten en inkopen doen voor onze 14 uurse trip. Eddie is ook meteen maar even naar de kapper gegaan want het was nodig :-)

Uiteindelijk ingecheckt en onze plekken op de boot gekregen.

Nog even met z'n allen bidden voor een goede reis en nu hopen dat de 14 uur snel voorbij gaan.
Slaapplek:

Boot:


Uurtje later zijn we de zonsondergang gaan bekijken op het bovendek.
Ten eerste: mooiste zonsondergang ooit. Die kleuren hebben we nog nooit zo gezien.
   
Ten tweede: er bleek een bar te zijn op het dek. Eddie meteen blij. Drankje gedaan met een paar Israëliërs en Nederlanders.

Even later nog een optreden van twee Filipino vrouwtjes die in feite beter zongen dan bijna iedere Nederlandse/Belgische Idols ster. Zeker toen ze Whitney Houston's I will always love you loepzuiver elke noot raakten. Op een boot vol dronken Filipinos. What the fuck. Het werd nog een lange nacht.

Uiteindelijk om 6 uur wakker en om 7 uur aangekomen in Manilla, terug in de armoede.
 
Heel veel moeite moeten doen om een metertaxi te krijgen. Volgens maps.me is ons hostel op 18 km afstand, ongeveer 18 minuten rijden. Met Manilla Traffic: 2 uur.
Al 80 minuten onderweg..
 
Wat een bizarre stad is dat. Zoveel armoede, zoveel file, zoveel vuiligheid. We gaan ons 2 dagen opsluiten :-)

Om 12 uur konden we inchecken en, behalve gegeten bij een klein restaurantje, hebben we niks anders gedaan als netflix en tv.
Aparte, ommuurde villawijk. Heeft iets Amerikaans:
 
Lunch op de country club:

Dag 171:
Netflix, boek lezen, tv kijken, pizza bestellen, laatste aflevering game of thrones.

Dag 172:
Uitslapen. Uitchecken en wachten tot we kunnen vliegen. Dit is helaas las savonds laat. 20:45 van Manilla naar Jakarta.

Om 12 uur savonds aangekomen, naar Swift Inn gegaan (eerder gezeten) om 8 uurtjes te slapen.

Dag 173:
Vlucht van 11:30 van Jakarta naar Denpasar. 13 uur wachten. Wat doe je dan? De hele dag hangen op Kuta beach! Uiteindelijk hebben we om 02:30 eindelijk het vliegtuig naar Australië!! De foto's volgen nog van deze laatste dag.