Familiereünie in noord Vietnam, het moet niet gekker worden!

Dag 55:
Na een slechte nachtrust in Muang Kwai (haan!) vroeg opgestaan om de bus van 07:00 te pakken richting Dien Bien Phu, Vietnam. Uiteraard waren wij er om half 7 als eersten, was het binnen een minuut geregeld en bleek de bus pas om half 8 te vertrekken. een uur om de tijd te doden :). Mochten gelukkig wel in de bus wachten tot vertrek.

Onderweg naar die bus 2 honden tegen gekomen die met hun kont tegen elkaar stonden en niet leken los te geraken van elkaar. Geen haan die ernaar kraaide enkel wij vonden het blijkbaar een komisch zicht.

Grensovergang ging vlotjes. 

Hadden nog 70000kip over. We hadden gelezen dat je dit kon wisselen aan de grensovergang maar dat dit niet echt legaal is. Wat we niet hadden verwacht is de douanier die ons in een hoekje riep en geld naar ons wapperde... Laatste geld gewisseld aan een woeker koers :).

Om 12 uur aangekomen en uiteraard geen aansluiting met de bus naar Hanoi. Tot half 5 wachten om dan met een sleeperbus te gaan. Konden onze bagage nergens laten. Toch hebben we wat rond de stad gelopen: we vonden er niks aan. Gelukkig een koffiebar gevonden met goede wifi om de tijd te doden.

Uiteindelijk bustijd! Zoals altijd lekker chaotisch. 

Kregen in ruil voor Eddies zonnebril de beste plekken achterin. Prima. Dit was een soort lasbril die hij voor 10 cent had gekocht in Myanmar. Die man blij! Niet te zuinig. Heel het busstation moest horen hoe hij de bril had afgetroggeld. Schattig :).

Update 5 uur later; grootste ***zooi ooit. We stoppen constant, de bus zit stampvol (mensen liggen op de grond). Keiharde k*tmuziek door de speakers. Het stinkt. En we moeten nog minimaal 10 uur. Vietnam is niet goed uit de startblokken gekomen... tot zover. 

Gelukkig ging de muziek uit en hebben we nog wel wat kunnen slapen. 6 uur sochtends aangekomen en direct een taxi gepakt. Uiteraard te veel betaald maar een kwartier later lagen we uitgeput op een goed bed (rendezvous hostel).

Dag 56:
Om half 10 opgestaan om op tijd naar het vliegveld te gaan om Geert op te halen. Even gedoucht en direct ons eerste streetfood gehad (Pho). Lekker!!! en dat voor een euro. 

  
Naar het busstation gelopen om met de public bus te gaan. Ging perfect en het straatleven op Hanoi meteen beleefd. Chaos, scooters, geuren, kleuren, eettentjes, lawaai. Super eerste indruk. 

     
Met bus 17 na anderhalf uur aangekomen

en naar international arrivals terminal gegaan. Daar stond ie hoor, meneer de reiziger.

Hedi was extra blij want Geert had shampoo bij en chocolade! En een nieuwe e-reader voor Eddie. Yes.

Terug bus 17 gepakt en onderweg veel verhalen. Geert was nogal onder de indruk bij uitstappen. 'Wat is diiiit'. Hotel opgezocht, Geert even een douche gepakt en ondertussen zijn Hedi en Eddie gaan kijken naar een goede Halong bay tour. We gaan voor een tour vanuit Hanoi, 2 nachten/3 dagen op een cruiseboot. Uiteindelijk hebben we dit geboekt bij Ocean tours, 235 dollar per persoon. Het kan goedkoper, maar dit werd sterk afgeraden overal. Bij terugkomst hebben we ook geregeld dat we de nachtbus hebben naar Sapa (uiterste noorden). En we hebben voor morgenavond een street food tour geboekt.

Na het regelwerk zijn we een looproute gaan doen (lonely planet) door de old quarter (ook onze hotels zijn hier)

De tour leidt je door de verschillende smalle straatjes. Ieder straatje lijkt uit te blinken in een andere nijverheid. Van metaalbewerking en houtbewerking tot tapijten. We werden naar een tempel geleidt en langs de bar street. 

  
Onderweg nog een drankje gedaan en genoten van deze stad. Deze stad is echt een aanrader, nu al. Je hebt echt het idee in een andere wereld te stappen. Zeker voor Geert was het ook bijna niet te bevatten :).

Hierna gegeten bij een straat tentje, wat stiekem wat tegenviel. Was ietwat duur voor wat we kregen (duif (met pootjes), kip, noodles, groenten, scampi s). 

Nog een officieel drankje gedaan, Bia Hoi, wat dagelijks wordt gebrouwen en waar ook geen merk ofzo op staat. Vooral locals gebruiken dit om dronken te worden (kost 33 cent en is verrassend lekker).

Uiteindelijk in de bar street belandt, hier was het redelijk druk.. :)

Rond 12 uur terug na een mooie, maar vermoeiende dag.

Dag 57:
Vroeg wakker en na een heerlijke warme douche (vandaag wel warm aangezien dit met een knop aangezet moest worden en we dit gisteren niet wisten). Geert, hautain als hij is, had ontbijt in zijn hotel ipv met ons op straat.
Eddie en Hedi zijn verhuist naar de dorm i.p.v. de privé kamer om te bezuinigen (4 ipv 9 dollar p.p.). Even wat uitzoekwerk gedaan en op pad!

Tijdens onze wandeling langs de kathedraal

Tweede stop was het women museum. De feministische kantjes van Hedi ;). Eddie en Geert volgden. Stiekem vonden de mannen het best interessant, vooral het onderdeel over vrouwen in de oorlogen (tegen de Fransen en de Amerikanen). Ook was er een expositie over mode en huwelijken in Vietnam onder de verschillende stammen.

Hierna heerlijk gegeten op straat, we weten niet hoe het heet, maar het was des te lekker. Glasnoodles, kip, kipworst, pindas, sojascheuten etc. En dat ook weer voor een schamele euro. En zo vers!
  

Op naar het Hoa Lo prison museum. Hier werden sinds 1896 politieke gevangenen, krijgsgevangenen en misdadigers opgesloten en geëxecuteerd. Erg onder de indruk. 
 

Geert en Eddie in de cel:

Herdenkingsmonument:

O.a. John McCain heeft hier vastgezeten.

Ook nog geluk gehad.. Hedi bleek de camera te zijn vergeten bij de kassa. Paniek!!! Gelukkig eerlijke mensen en camera terug gehad :).

Op naar het mausoleum van Ho Chi Minh. Helaas mocht je er niet naar binnen, maar in ieder geval nog de wisseling van de wacht gezien.
  

Het grootste meer van Hanoi met daarop de pagode. 

Geert blijkt een passie voor bonsai boompjes te hebben. Zo kom je nog eens ergens achter :).

Nog wat rondgelopen en op naar de street food tour, nog eens 4 uur lopen.. Hmm :)

Tour: eerst bun cha

daarna papaya salade met rundsvlees (nom thit bo kho) 

banh cuon Nong (hot Rice crêpe) op zijde gestoomde crème daarna gevuld met varkensvlees en champignon en eentje met zeevruchten.

hapjes (see crab spring roll, pillow cake, fried pork rolls, shrimp cake, deep fried bun)

dessert: banh troi tau (Hedi) 1 deegje gevuld met zwarte zaadjes en 1 deegje gevuld met ...? gekookt in een zoet gember soepje.

en caramen nep cam (Eddie Geert) zwarte rijst met zoete dingen erbij

Daarna bier en daarna Banh mi sandwich met varkensvlees groentjes mayonaise en ketchup

Lime tea (Tra Chang) en Egg coffee, daarna nog een shotje Rouo (rijst whisky, home made).
 
Leuke gids, Pho (of Phoenix). Goed Engels, heel sympathiek en legt goed uit.

Nu bleek dat een nichtje van Geert en Eddie en haar vriend in Hanoi zijn. Daarmee afgesproken en nog twee biertjes gedronken. Zij hebben ook geboekt voor de cruise op dezelfde boot: gezellig!

Dag 58:
Na een nacht op een naar zweet en zweetvoeten stinkend hok, niet erg lekker geslapen dus, vroeg opgestaan en uitgecheckt en paspoortjes weer teruggekregen. snel eerste straat ontbijtje voor Geert.

Opgehaald door de bus van de cruise maatschappij, even een intro praatje en even de paspoorten checken. Wat blijkt? Ipv van een paspoort met Edwin Broersma erop heet hij nu Pierre Claude... Shit. En uiteraard zijn we al buiten Hanoi. Voor Eddie niet direct een probleem, wij zijn over 3 dagen toch terug, maar voor Pierre...
De gids is het wel meteen door gaan geven en stuurt het paspoort terug op.

Aangekomen in de haven van Halong welkomst drankje en we zijn er klaar voor hoor....

hierna zien we honderden cruiseschepen, van luxe tot schraal, maar welke is van ons??? Meteen een goed begin: we staan voor een boot met Scorpion als naam. Maar deze ziet er wat schraal uit. Gelukkig gaan we verderop in een kleiner bootje om naar een andere boot gebracht te worden.

Wij blij, want dit kan niet hé... Wat blijkt; we lopen honderd meter verder om met een klein bootje naar toch diezelfde boot gebracht te worden.... We snappen hem nog steeds niet. Maar goed, van buiten viel het wat tegen, van binnen lijkt het netjes.

Alleen wat zien we later; wij hebben geen triple room... Maar een double room met 3 bedden. Het derde bed was een tuinstoel met een matras erop. En dat voor 235 dollar de man. Geert is toch maar even gaan klagen en gelukkig snel in orde gebracht lees: beter bed in dezelfde 2 persoonskamer. (Eddie en Hedi zijn stiekem pussys dus Geert moest het oplossen)

De rest van de middag vergaapt aan het uitzicht en herinneringen opgehaald met Fabrice en Mariska. Vooral ook lekker op z'n Hollands geklaagd over de boot. Zeker omdat meteen werd meegedeeld dat 1 van de activiteiten al geschrapt werd omdat we te laat waren door motor problemen. Het is ook overal hetzelfde: ze verkopen het allemaal zo mooi, maar uiteindelijk... (Uiteindelijk was het een super ervaring hoor, maar toch). Ook nog veel megakwallen gezien. Het weer was redelijk, maar niet erg zonnig en heet. Dat kon de pret niet drukken.
        

Gaan kayakken met z'n allen en naar een lagune gegaan. Ook vaarden we onder grotjes door en hebben we nog gezwommen. onder de steiger die gebouwd was op drijvende bidonnen, zwom een gigantische vis (zat eronder opgesloten) zeker 2meter lang. Als vanouds hebben Hedi en Eddie weer vastgezeten in de grot.

Hierna douchen (badkamer en kamer verder heel proper en heet water) en klaar voor het avondeten: Vietnamees en seafood bbq. Helaas waren de mensen die eerst waren erg gulzig, en was er niet helemaal genoeg voor iedereen.  Lekker was het wel, en zeer gezellig.
Savonds nog wat gedronken, spelletjes gedaan (activiteit was boardgames maar er was maar 1 spel aanwezig) en gevist op squid (vooral kwal gevangen).
  

Dag 59:
Helaas bleven Mariska en Fabrice maar 1 nacht en hebben we sochtends afscheid genomen. Was echt heel leuk dat zij er waren, en ook wel een leuke gewaarwording zo'n reünie op zee. Hopen ze in Australië weer te zien, aangezien zij daar gaan werken.

Wij zijn door gevaren, met een andere boot, naar Cat Ba island, het minst toeristische stuk zegt men.

We hebben eerst over een eiland gefietst en zijn naar een etnisch dorp gegaan. (Stelde niet veel voor)

Na een korte uitleg hebben Geert en Eddie snakewine gedronken uit een pot met alcohol en 6 slangen. Smaakte ook precies naar slangen op sterk water.

Dorpje zelf was, zeker in vergelijking met Laos, niet erg authentiek, maar de omgeving was redelijk mooi. 

Z

Bij de laatste afdaling verloor Eddie z'n fietszadel nog. Dat had erg vervelend af kunnen lopen (denk: anale ontmaagding).

Terug op de boot zijn we gaan lunchen, erg lekker en erg veel ook (terwijl Hedi al bang was te weinig te krijgen wegens giga honger :)). Hierna zijn we nog gaan kayakken en naar een paar strandjes gevaren. Ook was er erg veel koraal, zeer mooi. Ook fijn dat ze dat niet van te voren aangeven, waardoor onze snorkels nog op de andere boot lagen. Maar goed, niet klagen ;-). Grappig weetje: de gids legt tijdens de trip uit dat de rommel die er ligt (op sommige stukken drijft wel wat) allemaal de schuld is van de Chinese vrachtschepen en de Chinezen an sich. Nadere inspectie van vuil plastic laat iets anders zien... Made in Vietnam.

De volgende halte was een pearl farm (of wel puwww fam). Kregen uitgebreide uitleg hoe oesters worden gemanipuleerd tot het maken van parels. Leuk om eens te zien, maar wel zo snel mogelijk naar het winkeltje geleidt.
Vooral hedi vond het zeer interessant.

Terug naar de boot, douchen en relax time. Wederom lekker gegeten, wederom niks te vangen met squid fishing en vroeg naar bed.

Dag 60:
tai chi opnieuw gemist (06;30) en lekker uitgeslapen tot 07:00 voor het ontbijt.

Op naar de amazing Cave. Lekker met z'n allen een grot in. Toch was het erg indrukwekkend. Onze gids stonk alleen ontzettende uit z'n mond en maakte er een spel van om dieren in de stalactieten te zien. En 1 waarin hij een 'big gun' zag, en wij toch echt iets anders.. :)
    

Eenmaal uit de grot nog wat mooie uitzichten.

Terug op de boot hebben we een cooking course gevolgd (spring rolls gemaakt) en nog wat van het uitzicht genoten. Conclusie: zeer leuke ervaring met ontzettend mooie natuur zichten, gezellige avonden en lekker ouderwets klagen. Het was allen zoveel geld niet waard gekeken naar de activiteiten die ondernomen zijn.

Op naar Hanoi! Onze rugzakken bij een hostel gedropt en even Eddies paspoort opgehaald. Toen op zoek naar het eerste restaurantje van de eerder gelopen food tour (bun cha). Hier werd ons de wijn aangeraden (50 cent). Groot IKEA glas gekregen, slokje genomen.. What the f... Bleek 45 en 47% te bevatten. We gingen vrolijk naar buiten.

Bij het Rock hostel (soort hostel en discotheek in 1) nog een potje pool gespeeld en van daaruit vertrokken met de bus. Deze was luxe maar uiteraard Vietnamese maten. Een klein beetje geslapen.
 

Dag 61:
Om 4 uur aangekomen in Sapa en in de bus blijven liggen tot 06:00. Hierna op eigen houtje naar het Green Valley hostel gegaan en snel in gecheckt. Onderweg wordt je heel vaak aangesproken door bergdorp vrouwtjes die je spullen willen verkopen of trekkings. Het zijn volhoudertjes. We zijn hier niet op ingegaan en hebben wat onderzoek gedaan en op zoek naar Ethos tours, deze werd zwaar aangeraden om trekkings mee te doen en steunt de lokale etnische minderheden.

Eerste uitzichten van Sapa

Bij Ethos aangekomen, super ontvangen door de gastheer en vrouw (Engelse gast en Vietnamese vrouw) met thee en korte uitleg. Besloten dit te doen, 67 euro voor 2 dagen en nacht tussen de locals en in een hutje.

Ook nog een beetje rondgekeken voor schoenen, maar daar durven ze 60 dollar te vragen voor nep Nike air max. Ook de man van Ethos zei dat het niet per se nep hoeft te zijn, maar dat het niet meer mag kosten dan 25 dollar. Wie weet komen we nog wat tegen.

Middageten in een Vietnamees cafeetje was ook een mooie ervaring. 9 oudere mannen die om 12 uur smiddags keihard zitten te drinken en eten, tegen elkaar op schreeuwen, elkaar uitdagen voor shotjes. Toen ons eten werd gebracht zat er één achter Geert in de prullenbak te kotsen. Gelukkig kregen wij ook een slokje rice wine. Was lekker :). Laten veel vuil en eten liggen...

Terug naar buiten gaat er recht voor Geert neus een scooter, met daarop een koppeltje, keihard onderuit. Scooter gleed ook vlak langs Geerts voeten verder. Wij geschrokken. Die mensen des te meer. Man stond direct op om Geert de schuld te geven dat hij moest uitkijken. Ja.. In een toeristische straat lopen inderdaad geen mensen op straat.. Die vent reed te snel, punt. Na wat over en weer geroep maar gewoon doorgelopen. Hedi vroeg nog wel even hoe het met ze ging, maar geen reactie.

Daarna zijn we tickets voor de nightbus gaan halen. De mensen hier waren heel onbeschoft. Eerste onbeschofte behandeling in Vietnam is hiermee een feit.

Hedi ging hierna even een dutje doen en Eddie en Geert zijn een ronde gaan lopen. Zonder kaart of idee waar we heengingen zijn we via rijstvelden en paadjes in Catcat aanbelandt.
    

Savonds lekker gaan eten en nog een drankje en wandeling gedaan. Liepen erg veel Hmong kinderen op straat met spulletjes om te verkopen, evenals een heel triest zwerfkindje, helemaal alleen. Hedi heeft nog water en koekjes voor hem gekocht. Was echt heel triest om te zien. Ook andere kinderen waren gemeen tegen dit 3/4 jarig jongetje. Nog even een drankje gedaan om ons verdriet weg te halen, waarbij Hedi nog een roos kreeg voor international womans day.  

Dag 62:
Vroeg eruit en na een dik ontijt (pho en bun cha) op pad met gids Char. Heel aardige vrouw blijkt al direct. Direct naar de plaatselijke markt gegaan om inkopen te doen voor de lunch.

Toen met de taxi het dorp uit en op naar the middle of nowhere. Eerst even water en sugarcane gekocht, om lekker op te knabbelen onderweg. Verrassend lekker.
 
Twee uur gelopen richting het eerste dorpje waar de Black Hmong stam leeft. Deze mensen komen oorspronkelijk uit Mongolië maar trekken al honderden jaren rond om de grond vruchtbaar te houden en behoud van de dieren populaties. Echter mochten ze van Vietnamese regering, niet verder trekken hebben ze zich noodgedwongen gevestigd hier. Deze bevolkingsgroep wordt niet erkend door Vietnam en ze worden ook erg achteruit gestoken door de regering en Vietnamezen. Vele van hen hebben nooit scholing gekregen en kunnen dus niet lezen of schrijven.

Eerste wat opvalt: het is hier schitterend mooi en, zoals men aangaf, vrijwel geen andere toerist 

Uitzichten:

Onze gids:
 

De spirit tree van het dorp:

eddie helpt de gids met de zware bodschappen:

Lunch is bij een gezin en later slapen we bij onze gids en haar familie. De gastvrouw en onze gids maakten heerlijk eten voor ons en zijn heel vriendelijk.

Ook leuk is dat ze, zowel smiddags als savonds happy water drinken bij het eten (eigen gedestilleerde rijstwijn) en dat ze om de hap met je willen proosten. Loopt en slaap al wat makkelijker :). De huisjes zijn echt authentiek (zo leefden wij in de 19e eeuw) en de mensen lijken erg gelukkig. Een buurmeisje, kleinkind, schoondochter (15!) en meerdere zonen aten gezellig mee (vader was uit drinken bij een begrafenis.)

Het huis en uitzichten/omgeving:

De familie en het avondmaal:

De eerste dag was al een groot succes, dit is echt een dikke aanrader!

Dag 64: 

In de ochtend zagen we nog wat mensen in het dorp hun land afbranden.

Na een nacht vol dier geluiden (honden, varkens en vooral hanen) vroeg wakker geworden en rustig ontbijten. Geert en de 3 jarige zoon lekker aan de zoete koffie. Op de vraag van de gids of we de zware of makkelijke route wilden hebben we gekozen voor de zwaardere: 5 uur op en af. Achteraf een super route die ons goed afging. Langs rotspartijen, rijstvelden, dorpjes, bamboebossen, cactussen en langs een rivier. Wederom bijna geen toeristen tegengekomen. 

             
Ook kwamen we langs een begrafenis, waar ook haar man was, waar men vooral drinkt en nadenkt. Toen we aankwamen rond 11 uur werd de eerste al weggedragen :).
 

Tijd voor lunch in het al meer toeristische deel. Hier zie je weer veel verkopers en vooral blanken. Is toch meteen minder :).

Nog 1,5 uur gelopen en uiteindelijk met de taxi terug naar het kantoortje. onderweg naar de taxi werd Geert langs achter verrast door een black hamong vroutje van 80 zonder tanden dat tegen zijn poep kletste. Dit met veel gegiechel en gelach tot gevolg.

Uiteindelijk de beste ervaring die we hier konden opdoen. Zeker een aanrader als je hier ooit heengaat. We hebben echt het idee dat we alles gezien hebben, off road! 

Dag 65:
Na savonds in Sapa de sleeperbus genomen te hebben naar Hanoi kwamen we om de erg handige tijd van 03:40 aan. Op dat moment uiteraard geen aansluiting en hebben we uiteindelijk, na 3 pogingen omdat taxichauffeurs geen Engels kunnen, een taxi genomen naar het juiste busstation. Gelukkig stond er al een bus klaar naar Ninh Binh al waar we, volgens de Engelsman van Ethos, naar de Perfume pagoda kunnen (achteraf bleek deze 50 km hiervandaan te liggen... Bedankt Engelsman.).

Aangekomen zijn we precies voor een door lonely planet aangegeven budget hotel than thuyn afgezet. Prima kamers voor 6 dollar p.p.. Even een rondje gelopen en ontbeten en daarna een dutje gedaan tot 13;30 ;).

Goed. Wat kunnen we hier doen?? Een scooter huren en naar Tam Coc, een gebied met tempels en karst gebergten.

Bij Tam Coc zijn we door een mevrouw in een klein bootje tussen de bergen door gevaren. Erg mooi om te zien. 
            

Jammer was wel dat het weer geldklopperij was, aangezien de vrouw in ons bootje ons uiteraard souvenirs zat aan te smeren en ze ook nog aandrong op fooi.

De tempels:

    
Verder gereden en de buurt verkent: we hadden al bijna spijt van het dutje aangezien het al snel donker werd. Teruggereden en onderzocht hoe we de volgende dag het best naar het national park Phong nha-ke bang kunnen gaan. Gelukkig direct een sleeperbus kunnen boeken voor de nacht van morgen, zodat we ook nog de omgeving hier verder kunnen verkennen. Lekker vroeg gaan slapen deze dag om wat op krachten te komen.

Dag 66:
Uitgeslapen, hierdoor konden we volgens de hoteldame niet meer naar de perfume pagoda omdat het te ver zou zijn. Achteraf blij om want het is hier best koud.

Scooter gehuurd en de omgeving hier verder verkend. O.a het dorpje Tam Coc en het park Vuon chim thung nham,:

met een vogelpark (1 vogel gezien)

Twee grotten:
   

The mermaidcave. Gebukt door lopen op een houten pad dat net over water loopt zodat het water er toch nog door komt.

 En een 1000 jaar oude boom en heel veel bonsai boompjes (Geerts zwakke plek)

Aangezien het koud was zijn we terug gereden naar Ninh Binh, uitgecheckt en op zoek naar een internetcafé voor de blog. In een dikke stad als deze is die er dus niet. Wel een markt gezien met heel veel groenten, levend vis en vlees en.. hond :( (aan de pootjes te zien die er bij lagen)
     

Hedi wou al vegetarier worden na deze markt :(

Nu wachten op de sleeperbus naar Phong Nha-Ke Bang national park.

Oké doei.