Caught in a fishtrap, been there Don Det

Dag 34
Na een lekker ontbijtje met uitzicht over de Mekong, met aan de overkant Laos, vroeg op weg naar de grens.

Visum krijgen leek even chaotisch te gaan maar uiteindelijk ook prima. We hadden besloten niks op voorhand te boeken: en we hadden gelijk. Onze weg erheen was dan wat trager, maar wel goedkoper en uiteindelijk hadden wij goede plekken op de boot. Blijkt gelukkig weer dat zelf regelen het beste is.
Aangekomen bij de boten, supermooi uitzicht.

Alleen het op de boot gaan was dus wel chaotisch. Na een uur wachten vertrokken op de 6 uurse trip. De boottocht zelf was erg mooi, veel jungle en bergen.

Enige minpunt: een groep stereotype Engelsen (zuipen, schreeuwen, zingcontesten doen, vervelend doen) die het voor de rest verknalden.

Savonds in het dorpje Pak Beng moest iedereen snel een hostel vinden. Wij hadden best snel een kamer. Net toen we het dorp inwilden gaan stond Antoine, die voor Eddie zat op de boot, bij de receptie. Everything full! Aangezien wij 3 bedden hadden hebben we besloten hem op te nemen in onze kamer :). Samen nog iets gaan eten en drinken in het dorp. Fransman bleek een erg aardige gast. Ook hier werd weer gevraagd of we wilden 'smoken'. Het is ook overal hetzelfde :). Wel vroeg naar bed gegaan, want we wilden sochtends goede plekken hebben op de boot, liefst zonder de Engelsen (er varen twee boten met, Hedi heeft geteld, ongeveer 300 man). Er waren namelijk meer kaartjes dan plekken.

Dag 35: mooi plekje bemachtigd op de boot, nu met relaxtere mensen en we zagen de Engelsen op de andere boot. Wederom veel jungle en bergen. Nu duurde het 8 uur. Het was 's ochtends wel ERG koud.
    

We hebben ook besloten 's avonds, als het kan, in 1 keer een nachtbus te pakken naar de 4000 islands in het zuiden. Dan hebben we dat gehad en kunnen we rustig naar het noorden. Aangezien Eddie's vader 3 maart in Hanoi aankomt (noord Vietnam). ---> niet gelukt! Door het Chinese nieuwjaar zat alles vol aan hostels en hotels en we waren ook wel kapot na 2 dagen boot (erg krap zitten). Na 15 hostels geprobeerd te hebben hadden we nog niks. Nog bijna met een local bus meegegaan, ook vol. Vliegtickets: ook niet te krijgen. Gelukkig nummer 16 raak! Was even stressen. Nu voor 25 dollar per nacht een oké hostel. Goed bed en warm water. We waren op dat moment best uitgeput, hongerig en vooral blij dat we niet direct de bus door hebben gepakt.

Nog even het stadje verkent: nacht markt gezien (Eddie toch even een extra trui gekocht, aangezien meneer maar 1 trui had meegenomen.. Nederlander op vakantie, denkt dat het overal warm is.) en lekker gegeten.

Morgen vroeg eruit om een visum voor Vietnam te regelen (change of plans dus). Dit moet op voorhand, aangezien we niet per vliegtuig aankomen in Vietnam en een visa on arrival niet mogelijk is als je over land de grens over gaat. Daarna de omgeving verkend. Luang Prabang staat op de UNESCO lijst, dus zal wel wat zijn zeker.

Dag 36:
Uiteraard is het Vietnamese consulaat gesloten tot 15 februari. Change of plans again. Scooter gehuurd en richting de bekende Kouangxi waterval gereden (30 km). Over goede wegen en mooie uitzichten. Eerst wel even langs het busstation gereden om dan maar bustickets te regelen voor de volgende dag.
  

Onderweg kwamen we de butterfly garden tegen, opgezet door twee Nederlanders. Erg leuk opgezet en nog even met ze gepraat. Hadden een stuk land gekocht daar, bleek onder de begroeing ineens een stuk van de waterval door te lopen. Het grote publiek moet het nog vinden, maar dat gaat wel lukken. Lekker Nederlands broodje gegeten nog met Nederlandse kaas!

Van kokon tot rups:

En dan de vlinders:

Fish spa:

Wegrijdend met de scooter waren we even vergeten dat we een hangslot hadden tussen het wiel. Oops. Nog geluk gehad, maar hij maakt wel wat nieuwe geluiden. :)
Overigens ook nog bijna onderuit gegaan omdat een supergroot insectachtige alien op Eddie afvloog. Wat later bleek een vlinder...

Eenmal bij de watervallen angekomen liepen we eerst door een beren opvangcentrum. Om de beertjes te steunen heeft Hedi nog een shirt gekocht van Free the bears.

De watervallen zelf waren schitterend!! Alleen 1 ding: busladingen Chinezen. En dat betekent helaas niet veel goeds. Desondanks was het wel schitterend!!

Op weg naar boven was er ineens niemand meer (een apart jungle paadje naar boven was toch teveel voor ze blijkbaar) en hadden we een 'zwembad' voor onszelf.

Daarna nog even gezwommen tussen de Chinezen, maar dat was echt te druk (aan de kant iig).

Na de watervallen teruggereden naar het dorp, aangezien de scooter toch wel raar deed. Gelukkig kregen we, na een uur wachten, ons paspoort terug. In de tussentijd mooie zonsondergang aan de Mekong.

's Avonds nog even de stad in, bleek onze Franse vriend Antoine daar in een bar te zitten. Oké, dan maar weer bier :-). Samen besloten naar de andere kant van de rivier te gaan met een bamboebrug waar we een gezellig restaurantje vonden (Dyen Sabai). Besloten daar te fonduen. Geniaal! Een gat in de tafel met een emmer met kolen. Daarboven op een soort schaal met water en een rooster om te bbqen. Idee voor thuis.

Dag 37:
Vandaag door de oude stad gewandeld, UNESCO erfgoed alles. Eerst de berg op gegan voor een uitzicht over de stad. Tempels zelf hebben we verder niet gedaan, wegens tempelmoeheid. Tevens vragen ze in Luang Prabang 20.000 kip entree voor iedere tempel. Sowieso is deze stad erg duur vinden we.


De stad zelf opzich is wel mooi, oude Franse koloniale gebouwen, maar hadden er stiekem iets meer van verwacht. Toch wel lekker rustig daar, gelegen tussen de twee rivieren. In ieder pand zat wel een winkel, hostel of restaurant. Zeer authentiek ;-).

Omgeving oude stad. Via de bamboebrug nog naar de andere kant gegan, maar hier was niet veel te doen.

In de oude stad in een restaurant een soort proefpakket Laotiaans eten gekozen, aangezien we dit nog niet echt hadden gevonden. Lekker, maar apart. O.a. met zeewier uit de rivier en worst (lokale specialiteit, Laos stat bekend om worst).

Nog wat gedronken op een dakterras boven de avond markt. Leuk om te zien.

Hierna naar het busstation gegaan voor de sleeperbus naar de hoofdstad Vietane, 150.000 kip. Busreizen in Laos blijkt best dur (misschien doordat er geen treinen zijn..?). Een bus met bunkbeds dus wel, dus in feite overnachting en reizen in 1 :). We waren even bang hoe het zou worden, maar het was super relaxed. Wel wat klein, maar knus. Je lag wel met 2 man op een bedje dus als je solo of met een oneven aantal reist...

De rit duurde, met stops, 12 uur. Afgezien van wat kotsende mensen was het een redelijke rit. Nog wel wat kunnen slapen.

Dag 38:
Bij aankomst meteen de sleeperbus voor de volgende nacht geregeld naar Pakse (170.000 kip p.p.) die 's avonds vertrekt. Dus meteen de stad Vientiane ingegaan met een lokale pendelbus (5000p.p kip), waarin leker harde Laotiaanse rap werd gedraaid.. Meteen wakker :).

Vientiane zelf was niet groot, maar ook niet direct heel bijzonder. Na een rustig ontbijtje en wat uitzoekwerk zijn we op pad gegaan. Paar tempels gezien, niet super bijzonder

Hierna naar de arc de triomph gelopen,  veel Franse invloeden hier. Alle straten heten ook 'rue de..' of 'avenue de..'

Hierna naar de grote tempel van Laos, het symbool van Laos. Mooi maar niet super indrukwekkend. Mooiere stoepahs in Myanmar gezien.

Het doel van vandaag, ook volgens tripadvisor, was het COPE visitor center. Een soort museum waar de gevolgen van de Vietnam oorlog en de vele bommen die op Laos werden gedropt, wordt getoond. Laos blijkt dus het meest gebombardeerde land ter wereld te zijn, zelfs terwijl het nooit actief aan oorlog heeft meegedaan... Wtf?? De Amerikanen hebben hier 280 miljoenen clusterbommen naar beneden gegooid waarvan er naar schatting nog 80 miljoen actief liggen te zijn. Vooral aan, uiteraard, de grens met Vietnam.
(rood is bommen)

De rules of engagement golden niet boven Laos dus het was 'knallen maar!'. Daar een documentaire gezien over bom ontmantelingen. Verder veel tekst en fotomateriaal. Zeer indrukwekkend. Nog steeds, 30 jaar later, sterven mensen door bommen die gevonden worden. Ze proberen het metaal namelijk te verkopen.. Vooral kinderen die sommige ronde bommen als bal of vrucht\knol zien. Men neemt het risico. Ofwel geld voor eten ofwel de jungle tussen de bommen in om eten te zoeken.

Als je dit bord ziet, ga niet de bosjes in:

Daarnaast lag ook een revalidatiecentrum, waar we dus ook slachtoffers zagen. Zeer de moeite waard om te zien en bij stil te staan. Best bizar.

Hierna langzaam teruggelopen naar het centrum door het stadspark. Op zich leuk, met een markt.

Lekker lassen op je slippers..

Streetlife:


Nog lekker gegeten hierna 
en daarna een tuktuk gepakt naar het busstation. Nog een luxere bus, Chesterfield alles. Op zich best relaxed zo bussen, alleen blijft het slecht slapen. Op naar Pakse dan eindelijk Don Det, waar het relaxen kan beginnen.


Dag 39:
' s Ochtends om 6 uur aangekomen in Pakse; onduidelijkheid alom. Gelukkig een bus kunnen regelen naar Champasak en van daar de boot kunnen pakken naar Don Det (nog eens 170.000 kip). Eenmaal aangekomen: mooie uitzichten over de Mekong rivier.

Echt een chill eilandje. Eerst FF gegeten en georiënteerd. Hierna maar een fiets gehuurd (10.000) en naar de andere kant van het eiland gereden waar ons van te voren gereserveerde hostel lag. Prima!! 6 dollar per nacht met uitzicht over de Mekong.

Hier eigenlijk heel de middag liggen chillen in onze hangmatten met een biertje. Wat een verademing!!! Savonds hetzelfde gedaan en niet te laat gaan slapen.

Dag 40:
Na een lekker ontbijtje bij ons hostel zijn we met de fiets over het eiland gaan rijden en naar het strandje gegaan. Zwemmen in de Mekong was zeer lekker.

Onze eerste strand ervaring in 5 weken :). Uiteraard allebei verbrandt ondanks factor 60. Het is ook ineens bloedjeheet geworden. Verder de hele dag gechillt op het strand en de hangmatten. Savonds lekker gegeten en wederom lekker niks gedaan.

Dag 41:
Op de fiets naar het andere eiland (Don Khon) gegaan via de brug. Bleek er een Mantis op de fietsbel van Hedi te zitten, cool beestje:



Je moet 35.000 kip p.p betalen om het eiland op te komen, als een soort van buitenlander tol. Hadden al gehoord en gelezen dat je gewoon door moeten rijden... Staat die vent daarin ineens met een pistoolachtig ding te zwaaien. Toch maar even betaald... :).

Eiland zelf was veel rustiger dan Don Det.

Met de fiets naar de watervallen gereden. Best mooi, maar niet zo mooi als die van Luang Prabang.

Omdat het weer bloedheet was zijn we lekker naar het strandje gereden. Je hoeft hier ook echt niks te doen. Het is ook erg rustig, en echt nachtleven is er ook niet. Wel een aantal prima restaurantjes, waar we iedere avond wel lekker hebben gegeten, van curry tot BBQ.

Iedere avond lijkt er op het strand wel een kampvuur te zijn waar iedereen samenkomt. Alles sluit namelijk om 11 uur in Laos: avondklok. De 'supermarkten' zijn gelukkig open zodat mensen nog mooi even drank kunnen kopen. Wij ook gedaan. Een fles whisky en 6 blikjes cola: 38000 kip. Ongeveer 4 euro :).

Dag 42:
Vroeg opstaan want we gaan kayakken over de Mekong vandaag. Met een groep van 18 man gaan we de rivier over, naar een aantal watervallen, irrawaddy dolfijnen spotten, bbqen en zwemmen (180.000 kip).
Het eerste stuk ging goed, paar stroomversnellingen en mooie uitzichten. Hierna uitgestapt en naar de water vallen gelopen: erg indrukwekkend!!! De grootste waterval van zuidoost azie. Het is niet dat ze supermooi zijn, maar vooral erg groot en krachtig. Slippers waren wel weer geen goed idee: gladde rotsen en bamboe bruggetjes. De eerste blauwe plekken zijn er al weer.

Terug bij de kayak had men eten gemaakt: saté, aardappelen, ei en fruit. Eigenlijk echt lekker en zeer welkom op dat moment. Hierna door gevaren en uiteraard zijn wij de eersten die omslaan. We gingen dwars een stroomversnelling in. Niet handig. Op dat moment nog grappig. Hierna zat onze boot vol met water waardoor we zeer onstabiel waren. Aangezien onze gidsen een hoog tempo aanhouden en op niemand wachten (gebeurt vaker bij tours, erg irritant) hebben we geen tijd dit te fixen. 10 minuten later bij de volgende stroomversnelling hebben wij geen tijd om aan de rechterkant een zogenaamde fish trap te ontwijken, mede door de onstabiliteit. Hierdoor slaan we om en tegen de zijkant aan. Omdat er veel water door een kleine opening gaat is de stroming erg sterk. De vele scherpe rotsen maakten het ook niet makkelijk. Hedi werd op een gegeven moment nog meegesleurd door de stroming, langs de puintige rotsen. Conclusie: blauwe plekken en wederom een broek kapot (nummer 4). Dit was niet grappig meer. Na veel pijn en moeite de kayak recht kunnen trekken en met hulp van een gids aan de kant kunnen raken. Gevolg: blauwe plekken en een dikke scheur in de kayak. De rest was al door gevaren. Nadat de gids de scheur zo goed en wel heeft gefixed met brandend plastic zijn we weer doorgegaan. De groep bleek bezorgd te zijn aangezien het er toch eng uitzag. Al met al nog geluk gehad, had slechter kunnen aflopen. Mr. & Mrs Clumsy..

Hierna met een vrachtwagen naar een ander stuk van de rivier gereden om de dolfijnen te spotten. Erg zeldzaam (op dit stuk zijn er 5). Toch zwemmen deze dolfijnen iedere dag, de hele dag op hetzelfde stukje water. Vreemd. Zouden er netten liggen? :). We hebben ze op een afstandje gezien. Niet dichtbij genoeg om de vreemde snuit te zien.

Hierna midden op de rivier gezwommen en van rotsen gesprongen (precies op de grens met Cambodja). Hierna teruggereden, nog een stukje gevaren bij zonsondergang en aangekomen. Best kapot en klaar om te rusten.. Ware het niet dat Antoine, die we in Luang Prabang hebben leren kennen, ook op het eiland was en iets wilde gaan drinken. Dus uiteraard tot 2 uur buiten gezeten en gedronken en gelachen.


Vooral 's nachts terugfietsen door het donker was leuk (enige nadeel van onze bungalow, is 30 minuten fietsen over zandweggetjes, bruggetjes zonder railing etc.), zeker als er ineens koeien op de weg staan die je pas op het laatste moment ziet verschijnen met je koplamp.

Conclusie Don Det: super gehad! Leuk eiland, heerlijk rustig, gezellig en leker eten. Een vakntie in onze vakantie.

Dag 43:
's ochtends vertroken naar Pakse om de volgende dag een scooter te huren en in 3 dagen langs het Bolaven Plateau te rijden, moet heel indrukwekkend zijn.

Oke doei.