Let's Bang some Kok

Dag 1: Aangekomen, veilig en wel om 7uur in de ochtend Thaise tijd. Er was wel wat onduidelijkheid omtrent de visum aanvraag. Als je van Belgie/Nederland hoef je niet te betalen voor een visum. Dus gewoon met je ingevuld papiertje (krijg je op het vliegtuig) meteen naar pascontrole, visum stempelen en bagage ophalen.
"Veilige" taxi chauffeur gepakt aan de luchthaven. Deze kon onze hostel niet vinden kwamen we achteraf tot de conclusie en heeft ons dan maar ergens in de buurt afgezet. Hierdoor nog wat lopen zoeken (30min) en met wat hulp van Thaise winkel bediendes de hostel gevonden. We waren na de reis wel redelijk kapot.

Hostel iSanook blijkt gelukkig wel heel proper en verzorgd, goede douches, matrassen en donzen. We hebben ff een dutje gedaan en zijn toen stad in gedoken met als doel het zoeken van de Ambassade van Myanmar. Hier dienen we namelijk z.s.m. onze visumaanvraag te doen. Daar aangekomen bleek deze helaas gesloten. Dutje beter niet gedaan.. :)

Hierna verder de buurt verkend, vele marktjes gevonden en op ons eerste straattentje gegeten. Wat pikant was dat seg,... Rundsvlees met gele curry. Op de tafel stonden groentjes waar je je gerecht mee kon aanvullen, heel lekker.


Dag 2: Vroeg wakker dankzij verstoord ritme en luidruchtige kamergenoten (lees: niet geslapen) ontbijtje gedaan achter de hoek van onze hostel. Deze dame zat er zo mee in dat we een pikant gerechtje hadden gekozen dat ze spontaan een kom soep bracht :) samen met haar kraamburen zorgden wij voor een goede grap :).

Opnieuw naar de ambassade van Myanmar gelopen en onze aanvraag ingediend (met de nodige stress en bijbehorende klunzigheid. Onder onze stoel bleek bijvoorbeeld opeens een grote plas te liggen omdat onze camelbag openstond J). Er mocht ook niet gedronken worden en geen foto’s worden gemaakt. Dinsdag mogen we onze visums ophalen (lees: shit, langer in Bangkok).

Hierna via de kaart van het hostel naar een bootopstap gegaan en hebben de taxiboot genomen (13bath pp = ongeveer 32 cent) om de hele rivier af te varen.
We zijn bij Rama 8bridge afgestapt, dit is ongeveer de laatste halte. Onderweg hadden we supermooi zicht op de tempels en de stad.

Soms druk, soms niet druk.
 
Van daaruit zijn we richting hostel gegaan met als doel een aantal sightseeings te doen. Eerst naar het vroegere verblijf van de koning.

Onderweg zien we erg veel foto's van de koning en standbeelden van deze man. Verder gewandeld naar golden mountain, democracy monument, giant swing, ondertussen de tempels en paleizen bewonderend.

Golden Mountain:
 
Democracy monument:

Nog heerlijk gegeten onderweg:

Halverwege kapot dus toch maar de boottaxi bij prah pok klao bridge genomen. Alles wat we hier hebben gezien bleek achteraf niet erg bijzonder (behalve het uitzicht dus), maar het rondlopen en het opsnuiven van de plaatselijke cultuur was erg leuk.
In de avond iets gegeten in de buurt van de hostel. Pad Thai en rundsvlees met knoflook wat lekker was en deze keer niet pikant. Het eten en drinken was maar 120bath (3 euro) voor ons twee.

Dag 3:
Uitgeslapen, ondanks dat we het fantastische plan hadden vroeg op te staan om naar Chatuchak te gaan. Het was nodig :)
Lopend naar het metro station aangesproken door 2 mannen. Onze eerste int zak zetterij meegemaakt. Volgens hun was Chatuchak market op zondag beter en de floating Market dicht op zondag. Dus wisselden we de planning en wilden dan vandaag (zaterdag) de floating Market doen. 20 bath om ons naar de haven te brengen om een boot te nemen naar de floating Market. Onderweg overlegt, beseft dat we ons wat hebben laten aanpraten.

Hier waren we nog blij:

Naar binnen gegaan nog en wijselijk bedankt voor deze priveboottocht van 2 uur voor 2500 bath (63 euro!). (We zijn zelf na wat onderzoek zondag alsnog naar de floating market gegaan (die dus niet dicht was!) met de boot en de taxi en dit kostte ons 472 baht (en dan viel die markt stiekem nog tegen ook :) )).

Dus dan maar weer terug naar het station met de tuktuk om ons originele plan verder te zetten. Maar dus niet met die eerste tuktukchaffeur (lul), maar een ander. Uiteraard vroeg die het dubbele van de heenweg, maar dit hebben we af kunnen dingen (wij als pussy afdingers).Uiteraard moesten we onderweg naar het station wel per se mee naar een winkel waar we blijkbaar 10 minuten moesten blijven zodat hij gratis benzine kreeg. Wij dus na een minuut weer naar buiten, hij boos, wij ook, alsnog afgezet aan het station. Conclusie: GEEN TUKTUK MEER.

Met de metro naar Chatuchak gegaan. Metro (84 baht, 2,12 euro): superschoon, niet al te druk en efficient. Chatuchak is de grootste markt van Bangkok, oppervlakte 12 hectare met, dachten wij, rare dingen om te eten (insecten etc.), vreemde dieren, cockfights etc. Wat blijkt: alleen kleren en normaal Thais eten. En 1 krokodil (half). Alles was hier wel spotgoedkoop. Allebei nog een voetmassage gehad. Hedi had een oud vrouwtje met superhanden. Eddie had een homofiel die hem constant luchtkusjes zat te sturen.
   

Hierna de metro terug en uitgestapt op Lumphini park. Een stukje groen in bangkok met gigantische hagedissen i.p.v. eendjes.
 

Lekker sporten met z'n allen

Eenmaal thuis gekomen, 2 Londonse nieuwe kamergenoten ontmoet die toevallig ook ’s avonds naar Kho San Road gingen. Dan maar met z’n vieren. Uiteindelijk is het een leuke straat, met veel eetgelegenheden en cafes / clubs met Thaise kinderen (of zijn het toch volwassen vrouwen?). Ook pingpongshows en ladyboys waren er evenals balonnen en veel bier. Maar dit is het dan ook wel. Iedereen heeft het altijd over Kho San Road. Wij vinden zelf het Schipperskwartier en de omgeving rond de Amsterdamse wallen gekkere plekken.

Afbeeldingen op sigarettenpakjes zijn echt creepy in Thailand :)

Dag 4:
Ons een beetje overslapen :). Uiteindelijk rond het middaguur opgestaan om naar die ene floating market te gaan.
  

Dit was serieus het enige bootje van de floating market..

Hierna zijn we naar Wat Phra gegaan (de liggende Boedah). Onderweg weer aangesproken door Tuktuk mensen die ons weer iets aan wilden smeren. Ook deze keer zou alles dicht zijn en moesten we met hen ergens anders heen. Deze keer hebben we niet toegegeven, yeey.  Ook deze keer bleek dit niet waar, zie hier de liggende Boedah.
  
Boedah nipples:

Rest van de tempel:
  

Hierna wilden we naar de Citibank gaan (iedere andere bank rekent 5 euro per transactie, donder op.) om geld te pinnen voor Myanmar. Dit geld moeten we omwisselen voor ongekreukte Amerikaanse dollars. Wij snappen ook niet waarom, maar anders zitten we misschien zonder geld in Myanmar, wegens slechte internetverbindingen en de weinige geldautomaten. Helaas waren we te laat uiteraard maar bleek er in die straat ineens een groot straatfeest te zijn. Veel eten en muziek.
 

Toevallig bleek de hoerenstraat (Patpong) daar ook te liggen. Eventjes rondgelopen. Conclusie: ladyboys van Kho San Road zijn knapper dan diegene op Patpong. Ook traden er volgens ons ook minderjarige meisjes op.

Bah.

Meer foto's te vinden in het fotoalbum hierboven.

Wat ons opvalt in Bangkok:
- Tuk tuk chauffeurs zijn kut (zoals altijd)
- Op elke 5meter staan eettentjes (iedereen heeft een eettentjes)
- Voor een stad met 12miljoen inwoners is het verrassend rustig
- Thais eten lijkt in belgie lekkerder
- Het is verrassend schoon
- Weinig zwerfdieren (eten ze die op?)
- Mensen zijn merendeel dun maar veel groenten zit er niet in hun eten
- Er toetert niemand in het verkeer
- Er zwemmen giga hagedissen in het park waar mensen trappelboodjes varen
- Vrouwen met grote borsten kunnen hier niet goed shoppen
- De meeste attracties die aangeprezen worden waren niet in verhouding naar de aanprijzingen (voor ons)
- je wordt weinig aangesproken door verkopers
- veel Chinezen en ze hebben allemaal een selfiestick
- weinig reclame voor openbaar vervoer maar is wel efficiënt en goedkoop.
- spreken slecht Engels.
- overal worden plastic zakjes om gedaan.
- enkel westerse wc's tegen gekomen ook in publieke toiletten

Oke doei.